Հոգումս թախիծ,երեսիս`ծիծաղ,
Ներսումս կրակն անբոց է վառվում,
Իսկ դրսում պայծառ գարունն է շողում:
Մարդիկ անտարբեր զբոսնում
են դրսում,
Արևն անխնա այրում
է օդը,
Իսկ հոգիս պաղ է`
ինչպես ձմեռը:
Ձգտում եմ միայն դեղին
աշնանը,
Եվ փնտրում մի նոր կյանքի էություն
Ուր ես ու դու ենք`հանգիստ,անխռով…
ԱրԷ
Комментариев нет:
Отправить комментарий