Վերադարձ

Անցյալի անխոս վկաներ,

Ես ձեզ վաղուց հյուր չեմ եկել,

Ես ձեր կարոտն առած ինձ հետ

Շրջել եմ բյուր ճանապարհներ:

Ու ձեր անխո՛ս

Եվ քարեղե՛ն,

Հպա՛րտ ու հե՛գ հայացքի դեմ

Կանգնել եմ ես, որպես որդին ձեր անառակ:

Գլուխս կախ,

Սիրտ կանգնեցնող ակնածանքով,

Հայցում եմ ձեր ներումն անխոս,

Որ քարեղեն հուշարձանի

Նախատինքով լի հայացքից,

Ես ետ դառնամ արդեն ներված՝

Գլուխս վեր,

Հպարտ ու վեհ…

                                                

                                    ԱրԷ